Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Αγνάντεμα



Τούτο τ αγνάντεμα
δεν είναι μόνο
των οματιώνε χάρμα
είν’ της ψυχής τ’ ανέβασμα
στου ονείρου τ’ αρμα.
Και σεριανάει στα πέρατα
όλου τ’ απάνου κόσμου
στα μήκη και στα πλάτη
αλαφιασμένη και τρελή
σ’ αφηνιασμένο άτι.
Κι’ είναι η απόσταση πολλή
η ανύψωση μεγάλη
λες το θεό θα φτάσει
να διαφεντέψει από ψηλά
γη, ουρανό-την πλάση….
Και σαν η αύρα του Γιαλού
η υγρασία του Νοτιά
ή της ξαστεριάς το Βοριαδάκι
σ’ ανατριχιάσει και κοπεί
το μαγεμένο ταξειδάκι
Μη χολοσκάς ψυχούλα μου
που άφησες το Άπειρο
τ’ απέραντο μυστήριο
και ξαναμπαίνεις στ’ άχαρο
της ζωής το κολαστήριο
Χρειάζονται τα όνειρα
στον ύπνο και στο ξύπνιο
σ’ ιδανικές στιγμές
όμως μην αμφιβάλεις
έχει και η πεζότητα χαρές…..


4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ένας αληθινός θησαυρός. Κοίτα να δεις τι πέρασε ο άνθρωπος στη ζωή του τι πολέμους, εξορίες φυλακίσεις και η ψυχή έμεινε τρυφερή και τραγουδιαρα.
Τι όμορφο το «Αγνάντεμα». Τι στίχοι όλο λυρισμό.
Έκανες εξαιρετική πράξη με το να τα φέρεις στο φως. Αυτό δείχνει και την δική σου ευαισθησία aougare. Προώθησε το φίλε μου αξίζει πολύ. Ο φίλος να είναι περήφανος για τον παππού του.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αυθεντικότητα και γιαυτό αξίζει Όλος ο Σεβασμός!

zoyzoy είπε...

Υπέροχο είναι μ'αρέσει γιατί έχει μέτρο προσεγμένο και λιτό συνάμα!

Συγχαρητήρια δεν γνωρίζω ο παππούς ζει να καμαρώσει τα έργα του?

Τα θαλασσινά μου!

Nicotine είπε...

Εδω απαντάω σαν διαχειριστής

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Καταρχήν σε ευχαριστώ που το έβαλες στη λίστα ιστολογιών σου. Εν μέρει είσαι και συ ηθικός αυτουργός για αυτό το ιστολόγιο

Ρεγγίνα

Ακριβώς όπως το είπες, η αυθεντικότητα είναι αυτό που χαρακτηρίζει τα ποιήματα αυτά

Ζουζού

Δυστυχώς ο παππούς δεν ζει, τα έργα του είναι μοιρασμένα σε διάφορους συγγενείς και ίσως μας πάρει χρόνο να τα βρούμε όλα. Απ ότι ξέρω κάποια ιστορία που είχε γράψει ο ίδιος είχε δημοσιευτεί σε ένα περιοδικό.